Regisseur Taika Waititi (‘Thor: Ragnarok’) kon voor zijn nieuwste film rekenen op een sterke cast. Scarlett Johansson schittert als Jojo’s moeder en houdt terecht een Oscarnominatie over aan haar rol. Verder zien we ook Sam Rockwell opduiken als de hilarische Captain Klenzendorf, een gedegradeerde kapitein die de Hitlerjugend moet opleiden. De debuterende Roman Griffin Davis is onweerstaanbaar als Jojo. Thomasin McKenzie, die twee jaar eerder al indruk maakte in ‘Leave no Trace’, doet dat opnieuw als de Joodse Elsa. Waititi speelt zelf Adolf Hitler. Hij speelt de Führer zo overdreven dat je een lach moeilijk zult kunnen onderdrukken. De openingsscène is daar een mooi voorbeeld van.
De Nieuw-Zeelandse regisseur weet het geheel sfeervol in beeld te brengen. Het moment waarop Jojo het Joodse meisje ontdekt is prachtig. Als een monster – wat ze in Jojo’s hoofd is – komt Elsa uit de duisternis. Verder maakt Waititi gebruik van frisse kleuren en mooie composities (de scène met Jojo en zijn moeder aan het water). Soms lijkt het alsof je naar een film van Wes Anderson zit te kijken.
Waititi speelt niet bepaald op veilig. Lachen met Adolf Hitler en nazi’s zal niet bij iedereen in goede aarde vallen. Maar ‘Jojo Rabbit’ is niet zomaar een komedie. Het is een film met een hart en een boodschap. Waititi is er in geslaagd om zijn gebruikelijke aparte humor en de gruwelen van de oorlog zodanig te combineren dat de film een emotionele impact heeft. Hoewel een lach nooit ver weg is, zullen er bij sommigen ook traantjes vloeien.
